“Opruimen is eigenlijk heel makkelijk, alleen eraan beginnen is moeilijk."
‘Als je het een jaar niet hebt gebruikt, kan het weg.’ Het is de mantra van professional organizer: Nele Colle. Je kunt haar inhuren om je mailbox, dressing of keukenkasten op orde te krijgen. Opgeruimd staat niet alleen netjes, het brengt ook rust in je hoofd en je leven. In haar boek JOMO! The Joy of Missing Out deelt Nele een hoop tips. Dat het helpt om vaker ‘neen’ te zeggen, bijvoorbeeld. Of om spullen weg te geven en te delen. Want meer doen met minder, daar word je blij van.
Uitmesten dus, die handel. Maar hoe pak je dat aan? “Opruimen is eigenlijk heel makkelijk,” zegt Nele, “alleen eraan beginnen is moeilijk. Ik ga altijd op dezelfde manier te werk: eerst raap ik alles van dezelfde soort bij elkaar. Alle boekjes, plastic potjes of kleedjes verzamel ik op één plek in huis. Dan bekijk ik met mijn klanten wat ze willen houden of wegdoen. De regel? Als je het een jaar niet hebt gebruikt, kan het weg.
Daarna organiseren we wat er overblijft. "Een goede organisatie is dé sleutel tot meer rust. Niet je ding? Niet erg, organiseren kun je leren. “Iedereen kan opruimen, maar niet iedereen ziet categorieën. Wat hoort bij wat? Door te rangschikken krijg je overzicht en kun je dat overzicht ook beter bewaren. Door er met mijn klanten mee bezig te zijn, krijgen ze de smaak te pakken. Ik zie hen groeien tijdens de opruimsessie. Dat geeft me energie,” aldus Nele.
Opgeruimd: check! En de spullen die uit de boot vallen? “Die kun je verkopen, maar ik schenk ze liever weg. Ik ben een gever: het doet me plezier er anderen blij mee te maken. Op mijn website vind je een kaartje met alle adressen waar je spullen kwijt kunt. Uiteraard staan de Kringwinkels erbij. Ik ben kind aan huis: ik zet vaak een berg spullen af. Meestal van klanten, die ik soms ook meetroon. Ik belandde er eens met een professor die z’n boekenkast wou opruimen. Na veel moeite kon ik hem overtuigen om wat boeken naar De Kringwinkel te brengen. We namen nog een kijkje in de winkel, hij geloofde zijn ogen niet. ‘Nu maak je het mij onmogelijk!’ riep hij. ‘Eerst m’n boeken weggeven en mij dan naar een schatkamer brengen.’”